Mijn kijk op betekenisgeving is inmiddels bekend. Toch sta ik ook in deze blog even stil bij de betekenis die wij kunnen geven aan één simpel woord: (ont)moeten.
Ik noem, ter illustratie, een aantal betekenissen:
- Ik heb vandaag mijn nieuwe collega ontmoet
- Wij gaan elkaar binnenkort ontmoeten
- Wat een heerlijke ontmoeting
- Ik heb ervaren wat (ont)moeten met me doet
Leven we in een moet maatschappij?
We moeten boodschappen doen, koken, poetsen, sociale contacten onderhouden, familie bezoeken, solliciteren, geld verdienen, op tijd betalingen doen, carrière maken, een goede partner zijn, jaarlijks x keer met vakantie, een huis kopen (en afbetalen), naar de sportschool, (tijdig) een nieuwe auto, nieuwe kleding, veel likes verzamelen, succesvol zijn, de kinderen goed opvoeden, de kinderen laten studeren, …………
We moeten zó ontzettend veel dat we (soms) vergeten écht te leven
We zijn altijd onderweg, bezig met onze volgende taak, verplichting, afspraak. Ook nog eens continu geleefd door de klok, dus tijdsdruk. Het zit in ons hoofd om geen afspraak te missen en vooral om op tijd te zijn.
En zo is er wéér een dag voorbijgegaan. Morgen zal vast niet veel anders gaan, overmorgen ook niet, volgende week……..
Dat moeten van ons staat ontmoeten in de weg, een ander écht ontmoeten. Weten wat de ander zin geeft, wat de drijfveren zijn van de ander, wat de ander nu wel/niet onderneemt om tevreden, dankbaar, gelukkig te zijn. Maar ook jezelf ontmoeten! Om “straks” volmondig te kunnen zeggen: ik heb geleefd, volkomen. Mijn leven is voltooid.
Ik sprak een 100 jarige en vroeg haar naar het geheim. Aandacht meneer, alles in het leven doen met oprechte aandacht was haar antwoord.
Kerst is óók een moment van reflectie, terugkijken op het afgelopen jaar. Ik gun dat jou ook. Even bezinnen. Hoe hoog sta jij op de moeten-index? Hoe ver ben je in je ontdekkingsreis dat jij zelf de sleutel in handen hebt tot (ont)moeten? Welke cadeaus ga jij jezelf in 2018 geven? Ga je jezelf echt ontmoeten?