Dat is één van de 60 levensvragen waar ik eerder op deze site aan refereerde. Als coach vind ik persoonlijke ontwikkeling, persoonlijke groei van belang. Stilstaan is achteruitgang en dat geldt ook voor jou.
Ik gebruik mijn levensvragen om mensen die ik coach te inspireren tot zelfreflectie. Te inspireren tot (bij)sturing van het eigen levenspad. Vanuit het besef dat dit jouw leven is. Dat jij zelfbeschikkingsrechten hebt, die je vooral moet inzetten.
Mijn levensvragen zijn geen doel op zich, slechts een middel. Ik schat in waar jij behoefte aan hebt om in beweging te komen. Soms sla ik de plank mis, vaak maak ik de juiste inschatting. Ik time en doseer, houd rekening met wat jij aankan.
Een gesprek met mij is wellicht helpend maar het gaat mij erom dat jij met jezelf in gesprek komt en in gesprek blijft. Dat jij gaat inzien dat jouw leven ergens over gaat. Dat er ontelbare kansen en mogelijkheden zich constant aandienen. Dat jij je daar bewust van wordt en dat jij beslist wat je daar mee gaat doen.
Als coach gaat het niet om mij, het gaat nooit om mij. Ik wil de vlieg op het behang zijn. Je spiegel als dat helpt. Alles draait om jou.
De meerderheid van de mensen die ik ontmoet zijn niet in gesprek met zichzelf. Velen vinden dat te confronterend, hebben het nooit geleerd, Zien het nut er (nog) niet van in.
Dan kan het stellen en beantwoorden van levensvragen helpen.
Ze gaan over levensonderwerpen. Voor velen zijn die onderwerpen taboe. Geen idee waarom maar dat merk ik. Ooit heb ik geleerd dat geen enkel gespreksonderwerp taboe is (moet zijn). Hoe controversieel ook.
Wij hebben in dit land vrijheid van meningsuiting. Maar belangrijker, dat gaat er aan vooraf, we hebben óók vrijheid van meningsvorming. Dat impliciete recht gebruikt iedereen maar veel minder mensen laten dat opvolgen door het uitten van hun gevormde mening.
Uitten leidt (soms) tot een gesprek. Velen vinden een gesprek al snel een discussie en gaan die uit de weg. Alsof je, in alles, elkaar moet proberen te overtuigen. Een goed gesprek vind ik een dialoog. Waarin je zienswijzen deelt en tot nieuwe inzichten kan komen. Want als dat gebeurt is er sprake van persoonlijke groei.
En het is juist die dialoog waartoe ik je ook wil inspireren met mijn levensvragen.
Mijn levensvragen gaan over dood, geloof, seks, politiek, erkenning en waardering. Maar ook over alles wat jij doet en niet laat merken.
Ze komen niet vanzelfsprekend op tafel in een coachingstraject. Maar als ik ze inbreng gebeurt er wel iets: met jou!
In de titel heb ik je één van die levensvragen gegeven. Ik gun je jouw antwoord! Ik zal je nog drie vragen meegeven, willekeurig gekozen uit de zestig. Ik sluit daarmee deze blog af. Ik wens je een moment van oprechte aandacht toe, een moment waarin je, zonder afleidende prikkels, persoonlijke groei mag ervaren door het antwoord te zoeken op de volgende vragen:
Waarom geloof je dat jij als mens uniek, onvervangbaar, onmisbaar en kostbaar bent?
Wat verwacht je van je eigen doodgaan?
Wanneer ervaar jij intense emotionele bevrediging?
Wow, lovely portal. Thnx …