Bestemming onbekend

Aankomen óf passeren?

We stappen zelden in de auto of het ov zónder bestemming. Reizen was nog nooit zó makkelijk. Thuis of onderweg via de OV-App achterhalen we de reis- en vertrektijden. Reizen we met de auto dan gidst onze navigatie ons feilloos door het verkeer totdat “U heeft uw bestemming bereikt” uit de speaker klinkt.

Vakantie of een weekendje weg? Hetzelfde patroon! Bestemming kiezen, reisplannen en op weg.

Bovengenoemde, dagelijkse of jaarlijkse, voorbeelden zijn mini-etappes van onze véél grotere levensreis. Een reis die, voor velen, lang niet zo gepland wordt afgelegd. Het eerste gedeelte van onze levensreis verloopt redelijk gepland: Kinderdagverblijf-Basisschool- Voortgezet Onderwijs. Het halen van een schooldiploma is vaak de éérste bestemming die wordt bereikt. Een zo goed mogelijke startkwalificatie voor de arbeidsmarkt.

Daarna denken we niet in termen van bestemming, laat staan levensbestemming. We gaan op zoek naar een betaalde baan om daarmee in onze eigen inkomensbehoefte te voorzien. Dat inkomen is voorwaardelijk om een zelfstandig (onafhankelijk) leven te kunnen leiden. Is dát dan ons (volgende) levensdoel? “Bestemming onbekend” verder lezen

(Ont)moeten

Mijn kijk op betekenisgeving is inmiddels bekend. Toch sta ik ook in deze blog even stil bij de betekenis die wij kunnen geven aan één simpel woord: (ont)moeten.

Ik noem, ter illustratie, een aantal betekenissen:

  • Ik heb vandaag mijn nieuwe collega ontmoet
  • Wij gaan elkaar binnenkort ontmoeten
  • Wat een heerlijke ontmoeting
  • Ik heb ervaren wat (ont)moeten met me doet

Leven we in een moet maatschappij?

We moeten boodschappen doen, koken, poetsen, sociale contacten onderhouden, familie bezoeken, solliciteren, geld verdienen, op tijd betalingen doen, carrière maken, een goede partner zijn, jaarlijks x keer met vakantie, een huis kopen (en afbetalen), naar de sportschool, (tijdig) een nieuwe auto, nieuwe kleding, veel likes verzamelen, succesvol zijn, de kinderen goed opvoeden, de kinderen laten studeren, …………

We moeten zó ontzettend veel dat we (soms) vergeten écht te leven “(Ont)moeten” verder lezen

Vóór is niet hetzelfde als tegen

Ik kan voor Ajax zijn, ben ik dan tegen Feyenoord?  Vóór Israël dus tegen de Palestijnen? Voor Rutte, dus tegen Klaver of Wilders?

Grappig (of triest) hoe wij geconditioneerd zijn om tegenstellingen te creëren, in stand te houden en steeds te verkondigen.

Alsof je niet vóór Ajax en vóór Feyenoord tegelijkertijd kan zijn.

Klaarblijkelijk zijn we zó geconditioneerd dat vóór de één automatisch betekend: tegen de ander.

Waar kom dat toch vandaan? Niemand wordt zo geboren! “Vóór is niet hetzelfde als tegen” verder lezen

Ik ben blij mezelf te zijn

Euh………..

Wat?

Dat!

Ik ben blij mezelf te zijn.

Wanneer heb jij dat voor het laatst (overtuigend) tegen jezelf gezegd? Heb je het überhaupt wel eens tegen jezelf gezegd? Wanneer stond je voor het laatst voor een spiegel, zei je het en keek je jezelf recht aan?

Het is een helpende overtuiging.  Wat is een overtuiging? Een overtuiging is een diepgewortelde gedachte die zich (ooit) heeft genesteld in jouw onderbewustzijn. Je bent je er niet (meer) van bewust dat deze diepgewortelde gedachte (overtuiging) aanwezig is in jouw onderbewustzijn. Maar hij zit er wel! Is allesbepalend voor jou gedachten/gevoel/gedrag.

Ik geef een simpel voorbeeld: als kind heb je ooit je vingers gebrand aan een warme kachel. Dat deed pijn. Vanaf dat moment heb je geleerd en gedacht: “Ik raak nooit meer een warme kachel aan”

Ben je je daar nu, 40 jaar later, nog van bewust? Nee! Raak je nu een warme kachel aan? Nee!

Kortom, je gedrag (zelfs nu nog na 40 jaar) wordt bepaald en gestuurd door iets waarvan jij je niet meer bewust bent. “Ik ben blij mezelf te zijn” verder lezen

Overzicht, Inzicht, Grip (Control) en Rust

Wat heb je aan inzicht als het overzicht ontbreekt? Krijg je rust als je onvoldoende in Control bent?

Retorische vragen waarop we allemaal het antwoord al lang weten.

Waarom donderen we massaal dan in de valkuil van de verleiding?

Niets menselijk is ons vreemd, toch zie ik een groot verschil in hoe wij (de meesten) ons gedragen in de werk én de privé situatie.

In mijn rol als vrijwilliger bij Humanitas zie ik erop toe dat deelnemers die ik begeleid niet te vroeg inzicht willen krijgen in hun schuldpositie of verlies- en winstrekening zonder eerst overzicht over de totale situatie te hebben.  Want wát heb je aan inzicht als er géén overzicht is? Dan denk je in control te zijn maar blijken er ineens nog 3 andere schuldeisers te bestaan. Kun je weer helemaal opnieuw beginnen! Hoe dat werkt? “Overzicht, Inzicht, Grip (Control) en Rust” verder lezen

Wat zou hij/zij hier van vinden?

Ken je dat? Verlamd raken omdat “je baas” maar geen kleur bekend.

Je weet niet wat hij/zij wil, ze laten (nog) niet het achterste van hun tong zien, houden hun kaarten (nog) op de borst, geven geen inzicht in hun échte bedoelingen/agenda.

En dat gedrag………..

Maakt jou onzeker!

Deze gaan we even fileren. De onzekerheid die jij nu voelt creëer jij zelf! Geen idee wat je allemaal denkt (hebt gedacht) maar het gevoel van onzekerheid is dáár een direct gevolg van. Niet een gevolg van het gedrag van je baas.

Je bent ongetwijfeld gaan twijfelen in je hoofd. “Wat zou hij/zij hier van vinden?” verder lezen

Anticiperen versus Reageren

Je rijdt op de snelweg en er rijdt een bestelbus of vrachtwagen voor je. Je wil dat hij snel gas geeft zodat jij kan inhalen of een baan opschuiven. Waarom?

Een bestelbus of vrachtwagen ontneemt je het zicht. Daardoor weet jij niet wat de auto’s voor de bestelbus/vrachtwagen gaan doen. Wanneer gaan ze remmen? Door het ontbreken van voldoende zicht ben jij alleen afhankelijk van datgene wat de bestelbus/vrachtwagen gaat doen. De ervaring leert dat als zij gaan remmen jij ook vol in de ankers moet. Remt de auto achter je dan wél op tijd? O wee als het nog eens donker is, en regent.

We hebben graag voldoende zicht, ruim overzicht van de situatie waarin we ons bevinden (Situational Awareness). Dat geeft een rustig en comfortabel gevoel. Een soort van “in control” gevoel over de situatie. Dan hebben we (voldoende) tijd om te anticiperen en het gevoel niet onaangenaam verrast te worden.

Begrijpelijk, menselijk, logisch. Waarom gedragen we ons zo alleen op de snelweg? “Anticiperen versus Reageren” verder lezen

Gevoel van de ander = van de ander

Jij zegt of doet iets (niet). Een ander (of meerdere anderen) voelen zich daardoor gekwetst, zijn boos, verdrietig of teleurgesteld.

Jij neemt dus verantwoording voor het gevoel van de ander(en)?

Tot hoeveel anderen hou je dat vol? Is die ander 1 persoon, vijf, 50, 100, 500 of nog meer personen? Wanneer kom jij tot de conclusie dat jij niet verantwoordelijk bent voor het gevoel van de ander(en)? Ook niet als dat gevoel bij de ander een gevolg is van jouw gedrag!

Jij bent “slechts” verantwoordelijk voor jou bedoeling. “Gevoel van de ander = van de ander” verder lezen